...

باز چقدر فاصله افتاد، هستم ولی حوصله هیچ کاریو ندارم. همش خستمه. دیشب ساعت ۱۰ خوابیدم ولی باز صبح نمی تونستم از جام بلند بشم. دو سه هفته ایی میشه که یه دل سیر و با خیال راحت ویرگو رو ندیدم. هر چی بوده تو جمع بین کلی آدم همو دیدیم و نشده که با هم حرفی بزنیم. از طرفی هم ویرگو به شدت عصبی شده و ترجیح میدم اصلا باهاش حرف نزنم! ولی خوب چون ما باهم رابطه نزدیکی داشتیم الان یه جای خالی گنده انگار افتاده تو زندگیم.من نمی دونم این مشکل تمام پسراست یا کسانی که من میشناسمشون اینجورین که نمی تونن همزمان با هم چند تا کار بکنن، الان ویرگو که مثلا می خواد به مامانش برسه دیگه نمی تونه به من زنگ بزنه یا حتی اس ام اس جواب بده یا حتی وقتی پیشش هستم یه کم توجه کنه. چرا آخه بعضی از این پسرا اینقدر یه بعدی هستن! اینقدر یه طرفی رو می چسبن که اون ور ول میشه.  

خوب یه کم دلم از این جریان پره ولی هنوز می تونم تحمل کنم و بهش فرصت بدم که خودشو پیدا کنه. ولی امیدوارم که زودتر شرایط رو درک کنه و بتونه روابطشو تنظیم کنه.  

هفته پیش دوبار رفتم مامان ویرگو رو دیدم و هر بار از حال گرفته و غمگینش کلی غصه خوردم ولی خوب کاری از دست کسی بر نمیاد و فقط زمان باید بگذره که حال خرابش روبراه بشه. بچه ها اوضاع و احوالشون بهتره و بیشتر نگران مادرشون هستن. خودمم که ریز ریز مشغول کارام هستم و یه کم این ور یه کم اون ور می پلکم و خودمو راضی میکنم که زمان که بگذره حتما همه چه بهتر میشه، یعنی امیدوارم که بشه. 

اوضاع و احوال خونه خداروشکر خوبه. پدر و مادرم تو مراسم ختم بابای ویرگو شرکت کردن و الان ۲ تا خانواده یه حدودی با هم آشنا شدن البته خوب موقعیت خوبی نبود ولی واسه من بدم نشد هم خانواده ها با هم آشنا شدن هم من با خانواده ویرگو بیشتر آشنا شدم. کلیم همشونو دوست داشتم و اونا هم همینطور:) 

ولی حالا کو تا یکی بخواد یه فکری واسه سرو سامون پیدا کردن ما بکنه. فکر نکنین آدم بیشعور و بی فکری هستم و شرایط رو نمی فهمم ولی خوب آدم فکر که میتونه بکنه :) 

 یه ماه میشه که باشگاه نرفتم ولی اینقدر این چند وقت ناراحت بودم و بدو بدو کردم که کلی لاغر شدم و به وزن دلخواهم رسیدم ولی صورتمم کلی لاغر شده باز. دارم دنبال یه باشگاه خوب که یه کم به خونمون نزدیک باشه میگردم. آخه اینجایی که می رفتم نزدیک محل کارم بود ولی الان که ماشین دار شدم می خوام یه جا برم که یه کم بالاتر باشه و تا وقتی خیابونا خلوته برسم نزدیک خونه. چند جا پیدا کردم یکیش صباست که تو جردنه. قبلن هم اونجا می رفتم و خیلی هم راضی بودم ولی باز یاد ترافیکه جردن که می افتم پشیمون میشم. یکیش آشناست که تو فرمانیست خودم هنوز نرفتم ببینمش. یکیشم شاپرکه که پل رومیه. حالا دارم هنوز فکر میکنم! 

دلم یه استخر و سونای حسابی میخواد حالا شاید جمعه صبح برم. هر روز که بارون میاد دلم یه پیاده روی حسابی میخواد ولی بدون ویرگو بهم نمی چسبه واسه همین نمیرم . خدایا میشه از این به بعد دیگه اتفاقای خوب تو برناممون بنویسی لطفا :)