تولد

این چند روز که نبودم کلی اتفاقات مختلف افتاد، از همه مهمتر اینکه بالاخره ماشین دار شدم!  

یک جماعتی بسیج شدن تا بالاخره یه ماشین تمیز تونستم پیدا کنم. البته ماشین داشتن تو تهران سختیهای خودشو داره که از همه مهمتر به نظر من جا پارک پیدا کردنه ولی خوب رویهم رفته مزایاش بیشتره. 

پریروز هم تولد ویرگو بود. صبحش خالش بهم زنگ زد که شب میایم خونه ویرگو توام بهش نگو که مثلا سورپرایز بشه! البته به جای ویرگو من سورپرایز شدم، چون به محض اینکه قطع کردم یادم افتاد خونش بمب خورده توش و کلی همه جاش کثیفه! عصر هم قرار بود ویرگو بیاد دنبال من که با هم بریم کادوی تولدشو بخریم. منم زودتر مرخصی گرفتم رفتم خونشو یه کم تمیز کردم تو راهم به برادر کوچیکش زنگ زدم که اونم بیاد و کیک هم بگیره. بعدم زودی رفتم خونه و حاضر شدم که ویرگو بیاد دنبالم. مامان ویرگو هم بهم زنگ زد گفت که اونام میان و اون یکی برادر ویرگو هم احتمال خیلی زیاد میاد و گفت که شام و میوه هم میارن و من زحمت نکشم :) 

عصر هم ویرگو اومد دنبالم و باهم رفتیم گلستان یه کتی رو که ۱۰ بار رفته بودیم دیده بودیمش و بالاخره خریدیم. من همیشه از قبل می دونستم که براش چی بخرم ولی امسال واقعا هیچ ایده ایی نداشتم و تنها چیزایی که به فکرم میرسید کفش و کت بود. کفش که هر جا رفتیم خوبش پیدا نشد که نشد. بیشتر کفشای خوب نوکاشون تیزن منم آلرژی شدیدی به کفش نوک تیز دارم. کلا هم همه میگفتن یه ۱۰ روز دیگه چیزای جدیدشون میاد واسه همین پروژه کفش موفقیت آمیز نبود. یه فروشگاهی هست تو گلستان به اسم باب معمولا قیمتاشون خیلی پرت و پلاست ولی هم میشه ازشون کلی تخفیف گرفت و هم اینکه الان تو حراجن و میشه چیزای خوب توش پیدا کرد و در ضمن فروشنده هاشم هم خیلی ناز و گوگولین :) یه کت خوشگل اونجا دیده بودیم که همونو گرفتیم. راه افتادیم به سمت خونه تو راهم ویرگو یهو تصمیم گرفت منو ببره لواسون شام تولدشو بهم بده. خلاصه با هزار بدبختی تونستم تو خونه نگهش دارم، بیچاره رو مجبور کردم بره موهاشو بزنه به این بهانه که الان من هستم می تونم خط پشت موهاشو صاف کنم و بعدم گفتم حالا که تو حمومی اونجاها رو بشور و این حرفا. بالاخره خالش اینا اومدن و خیال من راحت شد. شب خوبی بود، ویرگو هم خوشحال شد و در کانون گرم خانوادش کلی خودشو لوس کرد و ناز اومد.